Nile Academy Erkek Lisesi’nden öğrencilerimiz Hasan Hüseyin Ercan, Utku Pekova, Hüseyin Çeltikoğlu ile birlikte Haiti’ye çok anlamlı bir ziyaret gerçekleştirdik.
Kuzey Işıkları Yardım Vakfı (Northern Lights Relief Foundation) iş birliğiyle okul içi etkinlikler, kermes türü yardım organizasyonları ve veliler ile esnaf kardeşlerimizin katkılarıyla topladığımız kıyafet, şekerleme, oyuncak ve kırtasiye malzemelerinden oluşan yardımları orada ihtiyaç sahiplerine ulaştırdık.
Haiti, Orta Amerika’da Karayipler’de Küba’nın yanında, Dominik Cumhuriyeti’yle birlikte Hispaniola Adası’nın üzerinde bulunuyor. Ada’nın Batı tarafı Haiti, Doğu tarafı Dominik Cumhuriyeti.
Kanada ile doğrudan uçuşların olduğu Dominik Cumhuriyeti üzerinden Haiti’ye ulaşmak mümkün. Fakat biz ABD üzerinden Miami aktarmalı gitmeyi tercih ediyoruz. Yolculuğumuz yaklaşık altı saat sürüyor.
Haiti’de Fransızca ve karışık bir yerli dil olan Kreyol (Creole) konuşuluyor. 10 milyon nüfusu olan ülkede hemen hemen nüfusun yarısı başkent Port au Prince’te yaşıyor. Bu küçük alandaki nüfus büyük bir insan yoğunluğu oluşturuyor. Yollar ve sokaklar Kanada’da alışkın olmadığımız şekilde insanlarla dolu. Birkaç büyük marketin olduğu şehirde alış veriş genelde sokaklar boyunca bulunan seyyar satıcılardan yapılıyor.
Uçaktan bakıldığında mülklerin etrafının 8-10 metre yüksekliğindeki duvarlarla çevrili olduğu dikkatlerden kaçmıyor. Bu da, ülkede güvenliğin büyük sorun olduğunun işareti.
Eski bir Fransız sömürgesi olan Haiti, Amerika kıtasında, ABD’den sonra bağımsızlığını ilan eden ikinci ülke. Venezuella’nın bağımsızlığına büyük destek verdiği için bugün Venezuella’dan petrol yardımı alıyor. Sömürge zamanında Avrupa’nın şeker ihtiyacının yüzde 80’ini karşılayan Haiti, bugün Batı Yarım Küresi’nin en fakir ülkesi durumunda.
Ülkenin bir ordusu yok, genel güvenliği BM askerleri sağlıyor.
Tahmin ettiğimizden farklı olarak suyu ve verimli toprakları var. Fakat işletmesini yapamıyorlar.
Birkaç tekstil işletmesi ve tropikal meyve yetiştiriciliğinin dışında çok fazla bir üretimi yok. Dış yardımlara bağımlı bir ülke.
İç karışıklığın hâkim olduğu ülke, 2010 yılında meydana gelen deprem ile âdeta yerle bir olur. Yaklaşık 350 bin kişi bu depremde hayatını kaybeder, milyonlarca kişi de evsiz kalır.
Deprem sonrası ülkeye yardıma koşanlar arasında Kimse Yok Mu derneği de yerini alır. Dernek, sağlık ekibi ile yaralılara müdahale etmiş, ilaç, yiyecek ve içecek yardımı yapmış, ayrıca başkentte belediyeden tahsis edilen arsaya bir de hastane inşa etmiş.
İki sene önce ise Haiti’nin ilk Türk okulu Harmony Private School hizmete girmiş. 1’den 9’uncu sınıfa kadar eğitim verilen Okul’da Fransızca eğitimin yanı sıra İngilizce ve Türkçe dersleri de veriliyor.
Haiti’de özel okullar oldukça revaçta. ABD ve Kanada okullarının yanı sıra Avrupalıların açmış oldukları okullar da var.
Yeni bir okul olmasına rağmen Harmony, bu okullar arasında öne çıkan bir okul.
Okulda hafta içi okul faaliyetleri dışında hafta sonu okulu ve halka açık Türkçe dersleri de veriliyor.
Üniversitelerin çeşitli bölümlerinde Fransızca, İngilizce ve İspanyolca öğrenen Türk öğrencilerin bir araya gelerek tuttukları evlerin birine misafir oluyoruz.
Üç gün boyunca bizlere evlerini açan bu öğrencilerin komşuları ile olan diyalogları görülmeye değer. Bu evde akşamları Türkçe öğrenmeye gelen Haitililer ile Türkçe konuşma imkânı da buluyoruz.
Başka ülkelerden gönderilen yardımlar buradaki Türk okulunun vasıtasıyla 25 yetimhanede 500’ün üzerinde yetime düzenli olarak ulaştırılıyor.
Biz bu ziyaretimizde bu yetimhanelerden üçüne giderek beraberimizde götürdüğümüz yardımları yetim kardeşlerimize ulaştırdık. Ayrıca, oradaki arkadaşlarımız yardımlarımızla su kuyuları da açıyorlar.
Bu yardım gezisinde insanı mutlu etmenin aslında çok kolay olduğunu gördük. Bir de insanın nelere sahip olabileceğini bilmemesi güzel bir nimet. Çünkü, kendi çocuklarımızı sahip oldukları imkânlar içinde tatmin etmek çok zor. Fakat oradaki imkânsızlıklar içindeki çocuklar küçük hediyelerle dünyaları almış kadar mutlu olabiliyorlar.
Gördükleri karşısında bir öğrencimizin yorumu şöyle olmuştu: ‘Biz hangi yemeği yiyelim diye düşünürken buradaki çocukların önüne konulanlardan başkasını yiyebilme hakkı bile yok.”
Haiti’deki bir yetimin bir yıllık masrafı yaklaşık 400 ABD doları. Bir su kuyusu açma maliyeti ise yaklaşık 6 bin ABD doları.
İmkânı olanlar bu ülkeye gidip ülkenin ve insanlarının çaresizliğini yerinde görüp yardımlarını elden ihtiyaç sahiplerine ulaştırabilirler. Ayrıca, Kanada’da faaliyet gösteren Kuzey Işıkları Yardım Vakfı vasıtasıyla da Haiti’deki ihtiyaç sahiplerine yardım eli uzatabilirsiniz.
Mustafa Cüre
Nile Academy Fizik Öğretmeni
